налепята́ць

‘налепятаць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налепячу́ наляпе́чам
2-я ас. наляпе́чаш наляпе́чаце
3-я ас. наляпе́ча наляпе́чуць
Прошлы час
м. налепята́ў налепята́лі
ж. налепята́ла
н. налепята́ла
Загадны лад
2-я ас. налепячы́ налепячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час налепята́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)