налако́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
налако́тнік | налако́тнікі | |
налако́тніка | налако́тнікаў | |
налако́тніку | налако́тнікам | |
налако́тнік | налако́тнікі | |
налако́тнікам | налако́тнікамі | |
налако́тніку | налако́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)