налако́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| налако́тнік | налако́тнікі | |
| налако́тніка | налако́тнікаў | |
| налако́тніку | налако́тнікам | |
| налако́тнік | налако́тнікі | |
| налако́тнікам | налако́тнікамі | |
| налако́тніку | налако́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)