накіро́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накіро́ўчы накіро́ўчая накіро́ўчае накіро́ўчыя
Р. накіро́ўчага накіро́ўчай
накіро́ўчае		 накіро́ўчага накіро́ўчых
Д. накіро́ўчаму накіро́ўчай накіро́ўчаму накіро́ўчым
В. накіро́ўчы (неадуш.)
накіро́ўчага (адуш.)		 накіро́ўчую накіро́ўчае накіро́ўчыя (неадуш.)
накіро́ўчых (адуш.)
Т. накіро́ўчым накіро́ўчай
накіро́ўчаю		 накіро́ўчым накіро́ўчымі
М. накіро́ўчым накіро́ўчай накіро́ўчым накіро́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)