накіро́ўны
прыметнік, адносны
накіро́ўны | накіро́ўная | накіро́ўнае | накіро́ўныя | |
накіро́ўнага | накіро́ўнай накіро́ўнае |
накіро́ўнага | накіро́ўных | |
накіро́ўнаму | накіро́ўнай | накіро́ўнаму | накіро́ўным | |
накіро́ўны ( накіро́ўнага ( |
накіро́ўную | накіро́ўнае | накіро́ўныя ( накіро́ўных ( |
|
накіро́ўным | накіро́ўнай накіро́ўнаю |
накіро́ўным | накіро́ўнымі | |
накіро́ўным | накіро́ўнай | накіро́ўным | накіро́ўных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)