наківа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наківа́ю наківа́ем
2-я ас. наківа́еш наківа́еце
3-я ас. наківа́е наківа́юць
Прошлы час
м. наківа́ў наківа́лі
ж. наківа́ла
н. наківа́ла
Загадны лад
2-я ас. наківа́й наківа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наківа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)