наку́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наку́тнік | наку́тнікі | |
| наку́тніка | наку́тнікаў | |
| наку́тніку | наку́тнікам | |
| наку́тнік | наку́тнікі | |
| наку́тнікам | наку́тнікамі | |
| наку́тніку | наку́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)