накуро́дыміць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накуро́дымлю накуро́дымім
2-я ас. накуро́дыміш накуро́дыміце
3-я ас. накуро́дыміць накуро́дымяць
Прошлы час
м. накуро́дыміў накуро́дымілі
ж. накуро́дыміла
н. накуро́дыміла
Загадны лад
2-я ас. накуро́дым накуро́дымце
Дзеепрыслоўе
прош. час накуро́дыміўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)