накуро́дыміць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накуродымлю -
2-я ас. накуродыміш -
3-я ас. накуро́дыміць накуро́дымяць
Прошлы час
м. накуро́дыміў накуро́дымілі
ж. накуро́дыміла
н. накуро́дыміла

Іншыя варыянты: накуро́дымець.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)