накуламе́сіць
‘прывесці што-небудзь у беспарадак’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| накуламе́шу | накуламе́сім | |
| накуламе́сіш | накуламе́сіце | |
| накуламе́сіць | накуламе́сяць | |
| Прошлы час | ||
| накуламе́сіў | накуламе́сілі | |
| накуламе́сіла | ||
| накуламе́сіла | ||
| Загадны лад | ||
| накуламе́сь | накуламе́сьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| накуламе́сіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)