нако́ўзаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нако́ўзаю нако́ўзаем
2-я ас. нако́ўзаеш нако́ўзаеце
3-я ас. нако́ўзае нако́ўзаюць
Прошлы час
м. нако́ўзаў нако́ўзалі
ж. нако́ўзала
н. нако́ўзала
Загадны лад
2-я ас. нако́ўзай нако́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нако́ўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)