нако́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нако́льнік | нако́льнікі | |
| нако́льніка | нако́льнікаў | |
| нако́льніку | нако́льнікам | |
| нако́льніка | нако́льнікаў | |
| нако́льнікам | нако́льнікамі | |
| нако́льніку | нако́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)