накаўцё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. накаўцё́р накаўцё́ры
Р. накаўцё́ра накаўцё́раў
Д. накаўцё́ру накаўцё́рам
В. накаўцё́ра накаўцё́раў
Т. накаўцё́рам накаўцё́рамі
М. накаўцё́ру накаўцё́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)