накаўтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накаўту́ю накаўту́ем
2-я ас. накаўту́еш накаўту́еце
3-я ас. накаўту́е накаўту́юць
Прошлы час
м. накаўтава́ў накаўтава́лі
ж. накаўтава́ла
н. накаўтава́ла
Загадны лад
2-я ас. накаўту́й накаўту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час накаўтава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)