накаўтава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. накаўту́ецца накаўту́юцца
Прошлы час
м. накаўтава́ўся накаўтава́ліся
ж. накаўтава́лася
н. накаўтава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час накаўтава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)