накаламе́сіць
‘напракудзіць, насваволіць; прывесці што-небудзь у беспарадак’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| накаламе́шу | накаламе́сім | |
| накаламе́сіш | накаламе́сіце | |
| накаламе́сіць | накаламе́сяць | |
| Прошлы час | ||
| накаламе́сіў | накаламе́сілі | |
| накаламе́сіла | ||
| накаламе́сіла | ||
| Загадны лад | ||
| накаламе́сь | накаламе́сьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| накаламе́сіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)