накадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накаджу́ накадзі́м
2-я ас. накадзі́ш накадзіце́
3-я ас. накадзі́ць накадзя́ць
Прошлы час
м. накадзі́ў накадзі́лі
ж. накадзі́ла
н. накадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. накадзі́ накадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час накадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)