на́ймітка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. на́ймітка на́йміткі
Р. на́йміткі на́ймітак
Д. на́ймітцы на́йміткам
В. на́ймітку на́ймітак
Т. на́йміткай
на́йміткаю		 на́йміткамі
М. на́ймітцы на́ймітках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)