на́йміт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
на́йміт | на́йміты | |
на́йміта | на́ймітаў | |
на́йміту | на́ймітам | |
на́йміта | на́ймітаў | |
на́ймітам | на́ймітамі | |
на́йміце | на́ймітах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)