назіра́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. назіра́ннік назіра́ннікі
Р. назіра́нніка назіра́ннікаў
Д. назіра́нніку назіра́ннікам
В. назіра́нніка назіра́ннікаў
Т. назіра́ннікам назіра́ннікамі
М. назіра́нніку назіра́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)