назубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. назублю́ назу́бім
2-я ас. назу́біш назу́біце
3-я ас. назу́біць назу́бяць
Прошлы час
м. назубі́ў назубі́лі
ж. назубі́ла
н. назубі́ла
Загадны лад
2-я ас. назубі́ назубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час назубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)