назубі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. назу́біцца назу́бяцца
Прошлы час
м. назу́біўся назу́біліся
ж. назу́білася
н. назу́білася

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)