назбро́іць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. назбро́ю назбро́ім
2-я ас. назбро́іш назбро́іце
3-я ас. назбро́іць назбро́яць
Прошлы час
м. назбро́іў назбро́ілі
ж. назбро́іла
н. назбро́іла
Загадны лад
2-я ас. назбро́й назбро́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час назбро́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)