назаўсё́дны
прыметнік, адносны
| назаўсё́дны | назаўсё́дная | назаўсё́днае | назаўсё́дныя | |
| назаўсё́днага | назаўсё́днай назаўсё́днае |
назаўсё́днага | назаўсё́дных | |
| назаўсё́днаму | назаўсё́днай | назаўсё́днаму | назаўсё́дным | |
| назаўсё́дны ( назаўсё́днага ( |
назаўсё́дную | назаўсё́днае | назаўсё́дныя ( назаўсё́дных ( |
|
| назаўсё́дным | назаўсё́днай назаўсё́днаю |
назаўсё́дным | назаўсё́днымі | |
| назаўсё́дным | назаўсё́днай | назаўсё́дным | назаўсё́дных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)