назапаўня́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. назапаўня́ю назапаўня́ем
2-я ас. назапаўня́еш назапаўня́еце
3-я ас. назапаўня́е назапаўня́юць
Прошлы час
м. назапаўня́ў назапаўня́лі
ж. назапаўня́ла
н. назапаўня́ла
Загадны лад
2-я ас. назапаўня́й назапаўня́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час назапаўня́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)