нажыўля́ць
‘прынаджваць што-небудзь (нажыўляць вуду) і ў пераносным значэнні (нажыўляць вобразы, уражанні і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| нажыўля́ю | нажыўля́ем | |
| нажыўля́еш | нажыўля́еце | |
| нажыўля́е | нажыўля́юць | |
| Прошлы час | ||
| нажыўля́ў | нажыўля́лі | |
| нажыўля́ла | ||
| нажыўля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| нажыўля́й | нажыўля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нажыўля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)