нажаўці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нажаўчу́ нажо́ўцім
2-я ас. нажо́ўціш нажо́ўціце
3-я ас. нажо́ўціць нажо́ўцяць
Прошлы час
м. нажаўці́ў нажаўці́лі
ж. нажаўці́ла
н. нажаўці́ла
Загадны лад
2-я ас. нажаўці́ нажаўці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нажаўці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)