надыма́ць
‘надзімаць што-небудзь; злаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| надыма́ю | надыма́ем | |
| надыма́еш | надыма́еце | |
| надыма́е | надыма́юць | |
| Прошлы час | ||
| надыма́ў | надыма́лі | |
| надыма́ла | ||
| надыма́ла | ||
| Загадны лад | ||
| надыма́й | надыма́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| надыма́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)