нады́баць

‘знайсці, набыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нады́баю нады́баем
2-я ас. нады́баеш нады́баеце
3-я ас. нады́бае нады́баюць
Прошлы час
м. нады́баў нады́балі
ж. нады́бала
н. нады́бала
Загадны лад
2-я ас. нады́бай нады́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час нады́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)