наду́мка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| наду́мка | наду́мкі | |
| наду́мкі | наду́мак | |
| наду́мцы | наду́мкам | |
| наду́мку | наду́мкі | |
| наду́мкай наду́мкаю |
наду́мкамі | |
| наду́мцы | наду́мках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)