надубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надублю́ наду́бім
2-я ас. наду́біш наду́біце
3-я ас. наду́біць наду́бяць
Прошлы час
м. надубі́ў надубі́лі
ж. надубі́ла
н. надубі́ла
Загадны лад
2-я ас. надубі́ надубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)