надпі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надпі́ты надпі́тая надпі́тае надпі́тыя
Р. надпі́тага надпі́тай
надпі́тае		 надпі́тага надпі́тых
Д. надпі́таму надпі́тай надпі́таму надпі́тым
В. надпі́ты (неадуш.)
надпі́тага (адуш.)		 надпі́тую надпі́тае надпі́тыя (неадуш.)
надпі́тых (адуш.)
Т. надпі́тым надпі́тай
надпі́таю		 надпі́тым надпі́тымі
М. надпі́тым надпі́тай надпі́тым надпі́тых

Кароткая форма: надпі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)