надо́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
надо́мнік | надо́мнікі | |
надо́мніка | надо́мнікаў | |
надо́мніку | надо́мнікам | |
надо́мніка | надо́мнікаў | |
надо́мнікам | надо́мнікамі | |
надо́мніку | надо́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)