надко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надко́ўваю надко́ўваем
2-я ас. надко́ўваеш надко́ўваеце
3-я ас. надко́ўвае надко́ўваюць
Прошлы час
м. надко́ўваў надко́ўвалі
ж. надко́ўвала
н. надко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. надко́ўвай надко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)