надказа́ць
‘надказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
надкажу́ | надка́жам | |
надка́жаш | надка́жаце | |
надка́жа | надка́жуць | |
Прошлы час | ||
надказа́ў | надказа́лі | |
надказа́ла | ||
надказа́ла | ||
Загадны лад | ||
надкажы́ | надкажы́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
надказа́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)