надказа́ць

‘надказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надкажу́ надка́жам
2-я ас. надка́жаш надка́жаце
3-я ас. надка́жа надка́жуць
Прошлы час
м. надказа́ў надказа́лі
ж. надказа́ла
н. надказа́ла
Загадны лад
2-я ас. надкажы́ надкажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надказа́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)