надзяўбці́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
надзяўбу́ | надзяўбё́м | |
надзяўбе́ш | надзеўбяце́ | |
надзяўбе́ | надзяўбу́ць | |
Прошлы час | ||
надзё́ўб | надзяўблі́ | |
надзяўбла́ | ||
надзяўбло́ | ||
Загадны лад | ||
надзяўбі́ | надзяўбі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
надзё́ўбшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)