надзяўбці́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надзяўбу́ надзяўбё́м
2-я ас. надзяўбе́ш надзеўбяце́
3-я ас. надзяўбе́ надзяўбу́ць
Прошлы час
м. надзё́ўб надзяўблі́
ж. надзяўбла́
н. надзяўбло́
Загадны лад
2-я ас. надзяўбі́ надзяўбі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надзё́ўбшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)