надзяўба́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надзяўба́ю надзяўба́ем
2-я ас. надзяўба́еш надзяўба́еце
3-я ас. надзяўба́е надзяўба́юць
Прошлы час
м. надзяўба́ў надзяўба́лі
ж. надзяўба́ла
н. надзяўба́ла
Загадны лад
2-я ас. надзяўба́й надзяўба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час надзяўба́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)