надзако́нны
прыметнік, адносны
| надзако́нны | надзако́нная | надзако́ннае | надзако́нныя | |
| надзако́ннага | надзако́ннай надзако́ннае |
надзако́ннага | надзако́нных | |
| надзако́ннаму | надзако́ннай | надзако́ннаму | надзако́нным | |
| надзако́нны ( надзако́ннага ( |
надзако́нную | надзако́ннае | надзако́нныя ( надзако́нных ( |
|
| надзако́нным | надзако́ннай надзако́ннаю |
надзако́нным | надзако́ннымі | |
| надзако́нным | надзако́ннай | надзако́нным | надзако́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)