надзако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзако́нны надзако́нная надзако́ннае надзако́нныя
Р. надзако́ннага надзако́ннай
надзако́ннае
надзако́ннага надзако́нных
Д. надзако́ннаму надзако́ннай надзако́ннаму надзако́нным
В. надзако́нны (неадуш.)
надзако́ннага (адуш.)
надзако́нную надзако́ннае надзако́нныя (неадуш.)
надзако́нных (адуш.)
Т. надзако́нным надзако́ннай
надзако́ннаю
надзако́нным надзако́ннымі
М. надзако́нным надзако́ннай надзако́нным надзако́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)