надво́чніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| надво́чніца | надво́чніцы | |
| надво́чніцы | надво́чніц | |
| надво́чніцы | надво́чніцам | |
| надво́чніцу | надво́чніцы | |
| надво́чніцай надво́чніцаю |
надво́чніцамі | |
| надво́чніцы | надво́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)