надвор’еўсто́йлівы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надвор’еўсто́йлівы надвор’еўсто́йлівая надвор’еўсто́йлівае надвор’еўсто́йлівыя
Р. надвор’еўсто́йлівага надвор’еўсто́йлівай
надвор’еўсто́йлівае		 надвор’еўсто́йлівага надвор’еўсто́йлівых
Д. надвор’еўсто́йліваму надвор’еўсто́йлівай надвор’еўсто́йліваму надвор’еўсто́йлівым
В. надвор’еўсто́йлівы (неадуш.)
надвор’еўсто́йлівага (адуш.)		 надвор’еўсто́йлівую надвор’еўсто́йлівае надвор’еўсто́йлівыя (неадуш.)
надвор’еўсто́йлівых (адуш.)
Т. надвор’еўсто́йлівым надвор’еўсто́йлівай
надвор’еўсто́йліваю		 надвор’еўсто́йлівым надвор’еўсто́йлівымі
М. надвор’еўсто́йлівым надвор’еўсто́йлівай надвор’еўсто́йлівым надвор’еўсто́йлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)