надво́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| надво́рнік | надво́рнікі | |
| надво́рніка | надво́рнікаў | |
| надво́рніку | надво́рнікам | |
| надво́рніка | надво́рнікаў | |
| надво́рнікам | надво́рнікамі | |
| надво́рніку | надво́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)