надво́рак
‘двор’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
надво́рак | надво́ркі | |
надво́рка | надво́ркаў | |
надво́рку | надво́ркам | |
надво́рак | надво́ркі | |
надво́ркам | надво́ркамі | |
надво́рку | надво́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)