надако́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. надако́ннік надако́ннікі
Р. надако́нніка надако́ннікаў
Д. надако́нніку надако́ннікам
В. надако́ннік надако́ннікі
Т. надако́ннікам надако́ннікамі
М. надако́нніку надако́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)