надазаля́ць

‘дакучаць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надазаля́ю надазаля́ем
2-я ас. надазаля́еш надазаля́еце
3-я ас. надазаля́е надазаля́юць
Прошлы час
м. надазаля́ў надазаля́лі
ж. надазаля́ла
н. надазаля́ла
Загадны лад
2-я ас. надазаля́й надазаля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час надазаля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)