надаба́рыць

‘надабарыць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надаба́ру надаба́рым
2-я ас. надаба́рыш надаба́рыце
3-я ас. надаба́рыць надаба́раць
Прошлы час
м. надаба́рыў надаба́рылі
ж. надаба́рыла
н. надаба́рыла
Загадны лад
2-я ас. надаба́р надаба́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час надаба́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)