нагу́кваць
‘накліка´ць што-небудзь (бяду, непрыемнасці)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| нагу́кваю | нагу́кваем | |
| нагу́кваеш | нагу́кваеце | |
| нагу́квае | нагу́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| нагу́кваў | нагу́квалі | |
| нагу́квала | ||
| нагу́квала | ||
| Загадны лад | ||
| нагу́квай | нагу́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нагу́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)