нагу́каць
‘нагукаць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
нагу́каю | нагу́каем | |
нагу́каеш | нагу́каеце | |
нагу́кае | нагу́каюць | |
Прошлы час | ||
нагу́каў | нагу́калі | |
нагу́кала | ||
нагу́кала | ||
Загадны лад | ||
нагу́кай | нагу́кайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
нагу́каўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)