нагу́каць

‘нагукаць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нагу́каю нагу́каем
2-я ас. нагу́каеш нагу́каеце
3-я ас. нагу́кае нагу́каюць
Прошлы час
м. нагу́каў нагу́калі
ж. нагу́кала
н. нагу́кала
Загадны лад
2-я ас. нагу́кай нагу́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нагу́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)