нагру́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
нагру́днік | нагру́днікі | |
нагру́дніка | нагру́днікаў | |
нагру́дніку | нагру́днікам | |
нагру́днік | нагру́днікі | |
нагру́днікам | нагру́днікамі | |
нагру́дніку | нагру́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)