нагру́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нагру́днік | нагру́днікі | |
| нагру́дніка | нагру́днікаў | |
| нагру́дніку | нагру́днікам | |
| нагру́днік | нагру́днікі | |
| нагру́днікам | нагру́днікамі | |
| нагру́дніку | нагру́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)