нагрубі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нагрублю́ нагрубі́м
2-я ас. нагрубі́ш нагрубіце́
3-я ас. нагрубі́ць нагрубя́ць
Прошлы час
м. нагрубі́ў нагрубі́лі
ж. нагрубі́ла
н. нагрубі́ла
Загадны лад
2-я ас. нагрубі́ нагрубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нагрубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)