нагно́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
нагно́йванне | нагно́йванні | |
нагно́йвання | нагно́йванняў | |
нагно́йванню | нагно́йванням | |
нагно́йванне | нагно́йванні | |
нагно́йваннем | нагно́йваннямі | |
нагно́йванні | нагно́йваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)