нагламазджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
нагламазджэ́нне | нагламазджэ́нні | |
нагламазджэ́ння | нагламазджэ́нняў | |
нагламазджэ́нню | нагламазджэ́нням | |
нагламазджэ́нне | нагламазджэ́нні | |
нагламазджэ́ннем | нагламазджэ́ннямі | |
нагламазджэ́нні | нагламазджэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)